Uwodzicielska południowa Kreta

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Chociaż na Krecie znajduje się jedna czwarta corocznych turystów w Grecji, nadal można uciec od tłumów, kierując się na południe. Dzięki nierównym szczytom górskim, które rozciągają się wzdłuż kręgosłupa wyspy, południowa Kreta pozostaje miejscem osobnym.

Znani ze swojej gościnności, tradycyjnej muzyki i zdrowej domowej kuchni, Kreteńczycy są również bardzo niezależni. Często buntowali się pod okupacją wenecką, a później osmańską, a południowe twierdze, takie jak Sfakia (skaliste, jałowe terytorium skupione w portowej wiosce Hora Sfakion) pozostały niezwyciężone.

Ze względu na wysokie klify zwisające nad morzem, obszar Sfakia pozostaje spokojnie odizolowany; pobliskie osiedla, takie jak Loutro, wioska rybacka mieniąca się białymi domami, lub plaże Sweetwater i Marmara (Marble) są dostępne łodzią (zamiast tego mogą tam jechać nieustraszeni wędrowcy). Rejsy statkiem obejmują wybrzeże na zachód z Hora Sfakion do Paleohora, przez Loutro i Agia Roumeli; to ostatnie miejsce, w którym tłumy zmęczonych wędrowców potykają się z wąwozu Samaria - na 16 km, najdłuższa Europa.

Rejs statkiem jest idealny do pokonywania południowego wybrzeża. Kończy się w Paleohora - małym miasteczku, które zachowało swój wyluzowany charakter, mimo że stanowi punkt wyjścia dla popularnej plaży Elafonisi na południowo-zachodnim krańcu Krety. Miękkie różowe piaski i wysepki są tu niezaprzeczalnie kuszące i, z wyjątkiem wysokiego lata, pogodne. Palaeohora oferuje także wspaniałą muzykę tradycyjną na żywo; piosenki, znane jako mantinades (15-sylabowy wers ludowy w towarzystwie Cretana Lira, lub skrzypce), w pełni wyrażają potężnego i melancholijnego ducha wyspy.

Kreta jest wystarczająco duża, by być jej własnym krajem, a jej mieszkańcy kochają się odróżniając od innych Greków. Lakkis Koukoutsakis, przewodnik wycieczek i właściciel restauracji w Azogires, spokojnej wiosce położonej 7 km na północ od Paleohora, podsumowuje: "wśród nas mieszka tutaj około 13 Kreteńczyków, ośmiu Greków, dwóch Anglików i jednego Holendra" - żartuje. To właśnie poczucie inności sprawia, że Kreteńczycy, szczególnie ci z Południa, są tak dobrymi kompaniami. Mogą bawić się z ekscentrycznością lub anegdotami, drętwić swoim uporem, uwodzić gościnnością i zadziwiać wyczynami siły. Nie trzeba dodawać, że bycie wśród nich rzadko jest nudne.

Południowe góry są usiane maleńkimi, tradycyjnymi wioskami, fantastycznymi miejscami do kupowania obfitej miejscowej oliwy z oliwek i miodu tymiankowego, choć Azogires ma słodkowodną lagunę, gdzie wędrowiec nereidy - te czarujące nimfy mitologii greckiej - rzekomo potrafią ukraść męską duszę każdego świętego wieczoru każdego roku. Więcej nieziemskich postaci - tzw drosoulites, lub duchy bojowników zabitych przez Turków w 1828 roku - widać widocznie maszerujących około świtu każdego roku pod koniec maja, nad Frangokastello. Ta wspaniała, wenecka forteca z XIII wieku stoi nad cichą plażą na wschód od Hora Sfakion.

Sporadyczne grupy jogi odwiedzają Azogires, choć niezmącony Agios Pavlos, dalej na południowym wybrzeżu, jest bardziej ugruntowany. Zaledwie 3 km na zachód, placówka Triopetra zawiera zaledwie jeden zestaw domatia (pokoje do wynajęcia) uzupełnione o restaurację z tarasem nad brzegiem morza. Tutaj wszystkie poczucie czasu szybko się cofa, a menu zmienia się w zależności od pory dnia. Świadomi niezastąpionej wartości Triopetry (gdzie niektórzy stali goście odwiedzają pokoje trzy lata naprzód), miejscowi protestowali głośno, gdy chińskie konsorcjum próbowało zbudować ogromny port kontenerowy - jak zawsze przez wieki, Kreteńczycy uparcie stawiali opór o znacznie większe obce intruz.

Jednym z powodów, dla których Plakias i inne południowe wyjazdy pozostały stosunkowo odporne na masową turystykę, jest wspaniały letni wiatr, który ryczy wszystko, obrzucając plażowiczów piaskiem i rozbijając morskie fale na morzu. Ale wiatry odrywają także komary i przerywają tę solidną ścianę letniego upału. Kanał w górę iw dół Górskie kaniony Krety - istne tunele aerodynamiczne - te sztywne podmuchy znane są mieszkańcom poszczególnych imion, w zależności od tego, skąd pochodzą, jak długo przebywają i jakie prezenty przynoszą ze sobą.

Dobre, ale kręte, utwardzone drogi łączą południowo-wschodnie miasta, gdzie pozwala na to teren. Regularne autobusy kursują z północnych wybrzeży Hani i Rethymno do Paleohora, Hora Sfakion i Plakias.

Ten artykuł został opublikowany po raz pierwszy w sierpniu 2010 r. I ostatnio zaktualizowany w kwietniu 2015 r.