Hampi-The Lost Empire

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-12 20:46

Zbliżasz się do Hampi z Hospet, przez południe. Wieś Hampi ma jedną główną ulicę - Hampi Bazaar, który jest zamknięty dla całego ruchu kołowego. Na zachodnim krańcu znajduje się Świątynia Virupaksha, jedno z wielu miejsc do odwiedzenia w Hampi. Na wschodnim krańcu ulicy znajduje się muzeum u podnóża Matangi Hill. Ruiny są rozrzucone na południowy wschód od Hampi Bazaar i na północny zachód od Kamalapury. Przygotuj się na pewną ilość marszu, nawet jeśli wynająć samochód lub wziąć udział w wycieczce z przewodnikiem - nosić ze sobą buty do chodzenia. Jeśli możesz jeździć na rowerze lub jeździć na motorze, jest to świetny sposób, aby zobaczyć to miejsce. Bez względu na to, co zdecydujesz, nosić ze sobą jakiś nakrycie głowy dla ochrony przed słońcem i wziąć piknikowy lunch (i wodę) - zawsze możesz dostać chleb i bajki, jajka na twardo lub parantę z jednej z knajpek. z Tobą.

Pierwszego dnia warto wybrać się na wycieczkę z przewodnikiem po KSTDC lub wynająć samochód (auto lub samochód), aby uzyskać szeroki przegląd ruin. Jeśli wybierzesz ten drugi, upewnij się, że zabrałbyś ze sobą zatwierdzony przez rząd przewodnik, w przeciwnym razie znajdziesz się na tym, że w każdej witrynie znajdziesz pieniądze dla przeciętnych przewodników. Jeśli nie korzystasz z usług przewodnika, ryzykujesz również przedawkowaniem setek kamieni, które w końcu nie mówią. Jeśli wolisz pójść solo, zrób swoje badania, ponieważ tylko estetyka niektórych witryn jest niewystarczająca, aby się pochwalić. Pamiętaj, że jeśli nie masz przynajmniej minimalnego uczucia do historii, Hampi nie jest dla ciebie - bez pubów, bez wegetariańskich restauracji, bez zakupów. Miejscowi są spokojni, więc nie ma łatwości w rozmowach, jak w Radżastanie, żadnej ciekawości wobec obcych, jak w Bihar, w żadnym kolorze Tamil Nadu. Hampi nadal potrzebuje zdrowej dawki dynamizmu turystycznego. Pozostaje nieco nie zbadanym terytorium.

"Święte centrum" Hampi znajduje się wzdłuż rzeki i składa się z kompleksów świątynnych, takich jak starożytna świątynia Virupaksha, a także tych poświęconych Pattibhiramie, Raghunacie, Balakrishnie i Vittali. Charakterystyczny styl budynku Vijaynagary polegał na budowie mandapas i wielkich gopuramów zwanych rayagopurams. Wokół każdej z tych świątyń powstały mieszkania mieszkalne składające się z "obszarów mieszkalnych" z kwaterami nazwanymi imieniem króla, który je zbudował, lub po głównych bóstwach samej świątyni. Tak więc mamy Virupakshapurę i Krishnapurę, z których każda ma duże bazarowe ulice przed odpowiednią świątynią.

Dotarłem do świątyni Vittala, której budowa rozpoczęła się w 1513 r. Pod Krisznadwaraną, ale nigdy nie została ukończona nawet do 1565 r., Kiedy stolica została przeniesiona do Penukonda. Jest po prostu wspaniały. Historia mówi, że kiedy budowano, Pan Vittala przybył tam z jego siedziby w Maharashtra i widząc, że świątynia wróciła do jego skromnej siedziby w Pandharpur, mówiąc, że jest zbyt bogata i piękna, aby mógł żyć. Tak więc konsekracja świątyni nigdy nie wystąpił. Bardziej prawdopodobne jest, że świątynia pozostała niekompletna, odkąd Hampi został zaatakowany, gdy był jeszcze budowany. Mimo to jest to urocze miejsce z muzycznymi kolumnami i salami. Gdy chodzę po ruinach, widzę kilka otwartych, kolumnowych konstrukcji, z których wiele to prawdopodobnie mandapas. Zatrzymuję się w świątyni Kryszny, zbudowanej również przez Krishnadevarayę. Po wschodniej stronie jest budynek, który może być świątynną kuchnią. W dół drogi do Kamalapury znajduje się Badavi Linga, czyli małe lub słabe linga. Ta ogromna linga, stojąca na wysokości 12 stóp i zbudowana z czarnego granitu, nie jest wcale biedna ani mała. Miejscowi nazywają mój następny przystanek Ugra Narasimha - 22-stopowy posąg siedzący ze skrzyżowanymi nogami, z wężem, który go chroni, otwierając kaptur. Prawdopodobnie na jego kolanach siedział mały idol Laxmi, który został w pewnym momencie złamany i zabrany.

Wieża świątyni Virupaksha (fot. Dharani.prakash)

Przechadzam się po Kamla Mahal i stajniach słoni, a oni wyglądają w wyjątkowo dobrej formie. Niektórzy historycy są zdania, że zostały one zbudowane po splądrowaniu miasta, ale ostatnie dowody wskazują, że były one współczesne dla innych ruin. Świeckie budynki są również przykładem architektury indo-muzułmańskiej. Na przykład w Kamla Mahal łuki są wyraźnie zaznaczone, a ich chajjas lub markizy okienne są również ujęte w nawias, tak jak w strukturach muzułmańskich. Nawet stajnie dla słoni mają kopułę nad każdym stoiskiem, przypominającym muzułmańską architekturę gdzie indziej. W pobliżu bazy Matanga Hill znajduje się małe muzeum. Mieści stałą ekspozycję 60 powiększonych fotografii Hampi, zrobionych w 1853 roku przez brytyjskiego fotografa. Jest jeszcze inny zestaw zdjęć zrobionych 130 lat później (te same kąty) przez australijskiego fotografa. Sprawdź zmiany (lub ich brak), które miały miejsce od tego czasu.

W Royal Center znalazłem pałace, zenany i łaźnie, a także Świątynię Hazara Rama przeznaczoną do królewskiego kultu. Takie bogactwo świeckich struktur nie przetrwało z żadnego innego królestwa, nawet z potężnych Cholas z regionu Tamil Nadu. Vijaynagara osiągnęła swój zenit pod swoim wielkim królem, Krishnadevarayą. Budowy świątyni nadano najwyższy priorytet i żaden aspekt życia nie został zignorowany.Konta wędrowców mówią o zawodach, tańcach, procesjach, makabrycznych bitwach, astrologii i muzyce. Można sobie wyobrazić, że takie czynności odbywają się w otwartych mandapach rozłożonych w różnych miejscach. Najbardziej imponująca jest Mahanavami dibba, masywna platforma, która prawdopodobnie pochodzi z XIV wieku, z grubo ciosanym murze, ale schludnymi stawami i delikatnymi rzeźbami. Są kroki, ale nie ma nadbudówki, więc nie można powiedzieć, co to dokładnie może być. Zagraniczni goście w tamtym czasie opisują nadbudówki z drewna lub tkaniny. Spekuluje się, że był to pokój tronowy lub sala audiencyjna używana do królewskich ceremonii.