The Avian Capital-Sultanpur National Park

2024 Autor: Ada Peters | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:36

Łatwo, zima jest najlepszym czasem Sultanpur. Jeśli mieszkasz w New Delhi lub pobliskich miastach, miesięczna wizyta od listopada do marca będzie wyjątkowo satysfakcjonująca. Choć nasi goście wędrowni zaczynają przyjeżdżać już pod koniec lipca i na początku sierpnia, duże eskadry pojawiają się nieco później, w październiku i listopadzie. Następnie groty strzały gargeny (wśród pierwszych kaczek) gwizdają nad głową, "unoszą się", zatrzymując serce i dosłownie spadają na wodę. Inne gatunki kaczek, które obserwujemy, to między innymi łopaty, pintails, czubaty, kaczki krzyżówki, wigeony, a jeśli woda jest wystarczająco głęboka (ponieważ są to "nurkujące", a nie "kaczki"), pochodnie - zwykłe pochodnie i, jeśli masz szczęście,, żelaziste.

Oba gatunki gęsi - greylag i bar-headed - szukają tu sanktuarium, zwłaszcza po nocnym najeździe na pola w okolicach. Wielkie bataliony "bombowców" składające się z dźwigów i wielkich białych pelikanów również mogą się tu ukrywać, a oglądanie eskadr każdego wieczoru o zachodzie słońca jest niezapomniane i sugestywne. (Jeśli wstaniesz wystarczająco wcześnie, możesz zobaczyć, jak odlatują tuż przed świtem.)

Na skraju wody, błąkając się po błocie lub ukryte za trawą, są zwitki soli i pieprzu, trudne do zidentyfikowania. Małe stiny cieszą się towarzystwem czerwonych rączek (trzcinowate czerwone nogi), piaskopłotów i biało-ogoniastych czajek, podczas gdy europejskie czajki, z oczami wyłożonymi kohlami i opalizującym zielonym upierzeniem, dodają trochę lekkości. Duże stada ruffi (zaznaczone na brązowo i beżowo) wydają się używać jheela jako przystanku tranzytowego w drodze dalej na południe, a następnie ponownie na północ wiosną. W latach dobrych opadów deszczu (niestety między smutkiem) Sultanpur dał schronienie 20 000 ptakom, podczas gdy w latach niewielkich opadów (jak w latach 2000-2003) liczba ta nie przekroczyła 3000. Na murawach na południe sypią się skowronki i wiewiórki, zataczając się tam i tam po owadach. Błotniak bagienny omiata nisko i groźnie trawę i wodę, podczas gdy orła bonellego pilnuje ulubionego kikuta. Inne raptory, które możesz zauważyć, to orlik grubodzioby i (znowu, jeśli masz szczęście), mniejszy pustułka i rybołów. Lasy akacjowe są tu gospodarzami poważnych czarnych redstartów, rudobrzuchych muchołówek, szarej muchołówki kanaryjskiej i długonogich ministek szkarłatnych i czarnych, a także mniejszych cierniowatych, z dezaprobatą łapiącymi owady.

Wiosna jest krótka (marzec-kwiecień), słodka i bardzo zajęta. W powietrzu unosi się atmosfera natarczywości, a stado ptaków wodnych przebiega nad głową, przygotowując się do podróży z powrotem na północ. Na dnie jeziora czerwonowłose czajki i szczudła na czarno-szyjach (oboje mieszkańcy) zaczynają cierpieć z powodu pierwszych ataków paranoi, które będą nękać ich (i wszystkich innych w zasięgu słuchu) przez następne trzy miesiące! W lasach inni mieszkańcy zaczynają szukać partnerów i zakwaterowania; elegancko strojone rudziki robią udział w mulistym koncercie, by rywalizować o uwagę samic o srokokich oczach. Burzowy szum chmur i poważnie wyglądający szpiczaste myny, barbety o brązowych twarzach i kociołki pracowicie wykopują otwory gniazdowe, wren-warblers i tailorbirds krzyczą z trzewi, jakby byli na wybieraniu, a nawet śmiertelnie szare dzierzba, z maską bandytów i katem Rachunek, warbles, bzdurne numery miłosne!

Małe jedzące zielone pszczoły, pokryte elfią i zieloną trawą, unoszą się na ostrych trójkątnych skrzydłach, tryskając muzycznie, a nawet szczekaste indyjskie rolki rzucają się, wydając gardłowe okrzyki radości. Zimorodkowate zimorodki w turkusie elektrycznym wypuszczają ostrzeżenia "ki-lil-lil!" Z wierzchołków drzew, a następnie rzucają się w pogoń za nieszczęsną żabą lub gekonem.

Letnie lata świetlne rozpoczynają się w kwietniu i trwają do końca czerwca. Pora na pieśń i taniec się skończyła, a surowy interes związany z wychowaniem rodzin trwa. Oriole śpiewają "pee-lo-lo", gdy przemykają między drzewami, strzeżeni przez czarnych drongosów, którzy noszą ostrza jak diabli. W lasach może pojawić się nagły napływ gołębi czerwono-żółtych, które budują swoje skąpe gniazda w akacji - i mają nadzieję na najlepsze. Czajki i szczudła stają się bezbłędnie neurotyczne - zbliż się i będziesz poddawany atakowi bombardowania.

Od lipca do września są Sultanpur najważniejsze miesiące, gdyż ilość deszczu określi, w jakim stopniu jezioro pozostaje wypełnione zimą. (Ta zależność została zredukowana poprzez doprowadzenie wody z pobliskiego kanału za pośrednictwem rurociągu, ale nawet ta dostawa jest w najlepszym przypadku niekonsekwentna.) Niedługo po pierwszej ulewie srebrzysty płaszcz nowej trawy pokrywa pękniętą twardą mozaikę jezioro. W lasach eteryczny rajski muchołek pyszni się po śnieżnych serpentynach, podczas gdy na obszarach trawiastych małe cystersy z suwakiem (karmelowe z czekoladowymi oznaczeniami) przeskakują i wzywają kogoś.

Na trawiastych brzegach stawu, małe perkozy lub dywaniki, trylujące jak animowane budziki, budują gniazda stojące na poziomie wody.Wielkie szare dźwigi sarus zostały zainfekowane szalonym romansem tego sezonu. W tym czasie pojawiają się stada niebiesko-policzkowych i niebieskoogoniastych pszczelarzy, wołając w swoich głębokich sprzeczkach, w towarzystwie chóru gładkich, drutowych dymków przebranych za marynarzy! Wybierane przez akację wyspy zamieniają się w ruchliwe kolonie gniazdowania, jak czaple (w białej koronki), kormorany (w czarnej satynie), daszki (w hebanach i srebrze) i czaple stawowe (wszystkie kasztanowe tafty nie mniej) zostają otoczone przez nieumiejętną czarno-białą biało ibisy (zawsze pojawiające się późno) i głupkowate malowane bociany. Czarnoskóry bocian o bacznych oczach również może zostać zauważony, czasami w towarzystwie spóźnionego nastolatka. (Gniazdują się na dużych drzewach, na zewnątrz parku.) Grzebieniowe kaczuszki, w opalizującej purpurze i z poplamionymi atramentem twarzami i rezydentami zapładniającymi się kaczkami (z kohlami w oczach), latają nad jeziorami pilnymi lotami, kwakając chrapliwie. Pod koniec września niebiosa znów są niebieskie, a pierwsza z przybyszy migracyjnych rozpryskuje się.

O Parku Narodowym Sultanpur

Rozprzestrzeniana na 1,42 km kw. Sultanpur przyciąga ptaki od ponad 100 lat. Wymienionych jest ponad 320 gatunków (prawie jedna trzecia gatunków w kraju). Jego potencjał został podkreślony dopiero w 1969 r. Na konferencji IUCN (World Conservation Union) w New Delhi dzięki wysiłkom Petera Jacksona (dziennikarza, który stał się konserwatorem zabytków, który pracuje dla IUCN). Został ogłoszony sanktuarium w 1971 roku i został ulepszony do Parku Narodowego (jedyny w Haryana) w 1991 roku. "Jezioro" w parku jest spowodowane naturalnym zagłębieniem w ziemi, które jest wypełnione wodą deszczową, jak również woda przelewa się z otaczających obszarów. Jest bardzo bogaty w sól.

Ze względu na ogrodzenie i hodowlę "gospodarstw rolnych" w okolicach, wnikanie wody prawie się zatrzymało, a poziom wody znacznie spadł. Po długim suchym i jałowym okresie w latach dziewięćdziesiątych, woda jest obecnie dostarczana rurociągiem z pobliskiego kanału, ale nawet ta podaż nie jest zapewniona, ponieważ problemy jednego lub drugiego rodzaju wciąż pojawiają się. Jednak Sultanpur zawsze był sezonowym, a nie wieloletnim ciałem wodnym.

Szybkie fakty

Stan: Haryana Lokalizacja Blisko stolicy kraju Delhi, obok bujnych przestrzeni wzdłuż drogi Gurgaon-Farrukhnagar

Odległości: 45 km na południowy zachód od Delhi, 15 km na zachód od Gurgaon Route z Delhi NH8 do Gurgaon; Farrukhnagar Road to Sultanpur NP

Kiedy jechać: Otwarte przez cały rok, ale w październiku dla ptaków wędrownych i dobrej pogody Najlepsze obserwacje są w listopadzie, pod warunkiem, że w jheel jest woda

Idź tam; Świetne białe pelikany, żurawie, duże stada kaczek i gęsi

o autorze

Dla pisarza Ranjit Lal z siedzibą w Delhi triumfy i traumy świata ptaków to świat najbliższy jego sercu.